SEN BİLMEZSİN

Sen bilmezsin benim neler yaþadýðýmý,
Kâbus dolu gecelerin sabahýn da
Islak kaldýrýmlara yazdýðým hayallerimi,
Sen bilemezsin.

Kokunun sindiði gömleðimi,
Ciðerlerimi parçalarcasýna,
Kaç kere içime çektiðimi,
Sen bilmezsin.

Resmini boþ tavanlara çiziyorum her gece.
Sonra yataðýma uzanýp dalýyorum hayaline.
Ve gelmeyeceðini bile bile;
Ümitle çekiyorum yarýný.
Sabah olunca þehrimde,
Sensiz bir günün daha adýný koyuyorum,
Maziye yenik düþen tozlu takvime.

Ve yine düþe kalka yürüyorum sokaklarda,
Kar taneleri aðartýyor saçlarýmý,
Bazen de sert bir rüzgâr ürpertiyor bedenimi.

Sen bu þehrin kýþýný bilmezsin.
Öyle yaðar ki o beyazlar, kollarýný açan sevgiliye
Yer gök sevgi olup taþar sanki.
Ýþte o zaman gör sen daðlarýn sevincini.
Dinle uçan kuþlarýn kanat seslerini.
Sensiz geçirdiðim bu beyaz þöleni,
Sen bilmezsin.

Seni ne kadar çok sevdiðimi,
Adýna kaç þiir yazdýðýmý,
Ve her þiirin ardýndan gözyaþý döktüðümü,
Bu þehir bilir.
Ama sen bilmezsin…
***HAKAN BAÞ***
Sosyal Medyada Paylaşın: