Ölüme çeyrek kala gelen aþk Ansýzýn kapýný çaldýðýnda Hiç düþünmeden, kapat suratýna Belli ki o senin Azrail’indir…
././././././.
Hayatýn vebalini taþýrken sýrtýnda Aniden çýkýverirse karþýna Çarpmak isterse sillesini, Vurmak isterse hançerini en derinden Direnme, kabullen. Çünkü ne kadar dirensen, kabullenmesen Ne kadar da kaçmak istesen köþe bucak Boþuna… O seni mutlaka bulacak…
Zamanýnda yaþayacaksýn o duyguyu Kývamýndayken tadacaksýn Demini, tadýný iyi ayarlayacak Ýnce belli bardakta yudumlayacaksýn Ömrünün takviminden Bir yaprak da onun için koparacaksýn Gerektiðinde gülecek, Gerektiðinde aðlayacak Ve illaki gerekiyorsa Zamanýnda unutacaksýn Ama onu mutlaka tanýyacaksýn Kaçýþ yok… Nasýl olsa bir gün kapýný çalacak…
Bomboþ geçerse koca bir yaþam Gönlün hiç tanýmazsa, Hiç tatmazsa o duyguyu Hep ertelemiþsen ömür boyu Bu, senin eksikliðindir. Ve gelmiþse kapýna zamansýz Ýþte o zaman celladýndýr, ecelindir Yaþarken, cehennemde yanmanýn ta kendisidir Düþün… Namlunun ucundayken ve Ölüme çeyrek kala gelen aþk Ölmeden yaþanan kýyamet deðil de nedir? Tanýmý budur, böyle olur ancak Ve ölmeden senin kýyametin olacak…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman ÇALIŞICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.