gözlerin, kör kuyulardan çýkmýþ gibi ýslak, aydýnlýða yabancý ve kimsesiz...
öyle durup bakýyorsun aydaki saklý güneþe. karanlýðýn içinde gizli ne çok ýþýk var iyi bilirsin sen. önce oradan baþlamalý karanlýðý yýrtmaya, ateþböcekleri gibi...
gözlerin çocuk, gözlerin kaç güneþi kör edebilir bilmiyorsun... bilmiyorsun dýþardaki hayatýn adaletsizliðini... kuyudakinden daha zor oluyor burda nefes almak, alamayýnca bir elma þekerini... veremeyince bir çocuða bayramlýk sevinçleri...
ne olursa olsun, ne olur sen gülümse...
sen gül diye, gül sen diye, tüm dikenler topraða düþe!
Gülþen Mavi
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLŞEN MAVİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.