süzüldüðünde pencerenden odana
güneþin ilk ýþýklarý
uyandýrsýn tatlý rüyandan seni
açýver perdeleri istersen kenarýndan
uzaktan da olsa el sallayýp
günaydýn meleðim diyeyim
ýþýk hüzmeleri gibi yüreðine gireyim
usulca
uzat ellerini birleþsinler sýkýca
bilir misin ey sevgili
ismini nakýþ gibi iþledim yüreðime
ilmik ilmik dokudum
her harfini kazýdým tek tek
olmasak da beraber
her yalnýz kalýþýnda
hissedeceksin beni kalbinin her atýþýnda
sevdim seni hem de çok
yaþam sebebim oldun caným dedim
görmez oldu gözlerim
senden baþka kimseyi
sana öylesine yakýným ki
bir nefes gibi seninleyim
yusuf’un aþkýyla sevdim seni
mecnun leyla’ya kavuþmadý ki
ama aþk bu
ferhat’ýn daðlarý delen gücü var yüreðimde
bir gün görmesem baþlar özlemim
akar gözyaþlarým içimde tuzlu tuzlu
birikir içimde sel olur
gökteki yýldýzlar seni anlatýr sanki
biri sen diðeri yüreðim olan
seçtim en parlaðýndan
izledim tüm gece
sabaha dek
anlat deseler seni bana
anlatamam ki
kifayetsiz kalýr kelimeler
bir duygu saðanaðý olarak yaþarým
içimde kopar fýrtýnalar
kuytu bir liman ararým
ararým da bulamam ki
ölümsüz bir aþkla sevdim seni
sevmek neymiþ anladýn mý þimdi...
Refik
03.05.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.