PAPATYALAR
ne gülle ne mýzrak
yine o mihman, yine o nâr- ý çember
kirpik oklarýnýn hedefi gam yükü trenler
þerha þerha düþse sineye yaðmur göçeri bulutlar
adý konmamýþ bir serzeniþle kývrýlsa
gönle uzanan kýsa patikalar
mevsimler algýn
aylarsa yýlgýn
papatyalar…
tutuþur bin bir arzuyla mazinin ateþi
küllenmez yâd-ý hayâl…
o nefis ki- yenilmez canavar
cihan yürüse üstüne yýlmaz
gel gör ki- kararýr
kötürüm bir sözle
devri-âlem
ah! o bilindik
çýlgýn asuman
estirir saðdan soldan güz yangýnlarýný
münzevi kalbe, kanlý hicran
soldurur gülleri, mahv-ü periþan can
elinde bayrak çýkagelir taþtan sunaklara
dilinde zafer çýðlýðý mahþer midillisi
ah! çingene parasý etmeyen pespaye yürek
sürüldün mü çerden çöpten saraylara
kovuldun mu çýpýldak…
þimdi çehre züðürdü o kýzýl sabahlar
giden günlerin çetelesini tutan gelen gün
dudaðýnda hep ayný küf, hep ayný terane
sonunda papatyalar, yaðmursuz, güneþsiz
yine umarsýz mý kaldýn çilekeþ akýl
öyleyse yan!
çifte kavrulmuþ acýnla
yokluðun aynasýna bak gönül gözünle
çatlasýn sýzý... ah! tohumlarý fýþkýrsýn
gölgeler ki sessiz
gölgeler ki kalabalýk…
ah! bu kavruk keder, yanýk ten
çöl yataðýna sýðmayan engerek
sen hep ateþlerde açan gonca
mevsimler algýn
aylarsa yýlgýn
papatyalar…. ayþe uçar
02-05-2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.