Kara bir orak gibi kuþatýlýr öfke
Ölüm bakar ilgisiz bir gözle
Gördüðüm düþü anlatmak için uyandýrdým bedenimi.
Dilsizdim, hangi þifreyle çözeceðimi bilemedim
Çatladý sabýr taþým,
tohumum acý
ve göklere baðlanan umudumun sonu geliyordu...
Hüzünlü bir ozan gibiydim þarkýsýný yitirmiþ
Ardýmda bin aðlayan yýldýz eþliðinde
üzüntülü bir gecenin kalbini taþýyordum...
*********
Sonra bir ses iliþti;
Sakýn güneþin sarý benzine, sakýn yýldýzlarýn parýltýsýna dalýp gitme.
Büyüler seni, geçici bir güzellikle kuþatýlýrsýn.
Oysa sen...
Gökyüzüne bakarken göçmen turnalarý görensin
Mevsimlerin kavþaðýnda, rüzgârlarýn geçidine gidensin.
Kuþlarýn kanat kanata denizleri aþmalarýný izle,
üzdüðün gövdene,çöktüðün kedere bak!
Terk edilen harman yerlerine git,
tarlanýn kuru sofrasýnda doyur yüreðini
Yýkýlmayan, gururlu aðaçlara dik gözlerini,
pencere camýna vuran yaðmur damlalarýn hüznün olsun.
Batan güneþi izle kuþlarýn kanadýnda, göç ederlerken ülkeyi...
Senin adýn acý, acýyla güçlenensin.
Düþümdeki dehþetin orta yerine serilen gökkuþaðýsýn.
Her renginin tadý doyumsuz,
ezan eþliðinde kuþlarýn þakýmasý gibi ölümsüz...
Ellerini ver bana
Kuþun baharda,yaðmurun denizde,
bulutun tufanla, aðacýn ormanla konuþtuðu gibi.
Köklerini anladým senin,aydýnlýk tenhalarda aðlayýþýmsýn,
Karanlýk mezarlarda seninle söyledim en güzel þarkýlarý.
Tanýdýk sesimle sesin.
02.05.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.