YÂR İLE BEN
Neylerim yârsýz baharý, hatta hayatý.
Bahar çiçeði için bile, gitmem kýra ben.
Eðer yâr ileyse ömrün, tek bir saatý.
Koþarak giderim hem de, vallah kara ben.
Renkler güzel olmazlar ki, açarsa açsýn.
Güzel kelebekler orda, uçarsa uçsun.
Ýnan anlamsýzdýr yârim, sen baþa taçsýn.
Dünya mý yâr mi deseler, çekmem kura ben.
Mutlak yâr olur tercihim, budur kararým.
Mutluluðu ben yalnýzca, onda ararým.
Ayý güneþi verseler, yâri sorarým.
Yâr varsa yakar demem ki, asla kora ben.
Nar nura döner yâr ile, karlarsa kora.
Yâri düþünürüm yalnýz, ben kara kara.
Taþýnmayacak yük olmaz, diyor Bakara.
Yâr karaya beyaz dese, demem kara ben.
Mustafa EROL
29.04.2014
Manavgat / Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.