Hatýrlýyorum da; Küçük bir çocuk idim, Yaðmurlu bir bahar gününün ýslaklýðýnda Yaðmuru seyrediyordum Dýþ tarafý damlalarla dolu camýn Kuru olan iç tarafýnda, Þimdi rahmetlik olan babaannemin kucaðýnda… Bir damla yaðmur gördüm göz pýnarýnda Tavana baktým gayr-i ihtiyari!.. Tavan mý delindi acaba?... Yaðmur damlalarý belirdi Babaannemin gözpýnarýnda… Anlattý; dedemin sevgisini yaðmur damlalarýnýn ardýnda Gözbebeklerinde resmi vardý dedemin Gözpýnarlarýnda hasreti yaðmur damlasý olmuþtu Babaannemin… Meðer ki; sokaðýn en ucuna bakýyormuþ Yaðmur damlalarýyla gelen bir dev adamýn hayaliyle… Camdan kayýp giden damlalara takýlmýþtý yaþlý gözleri Her damlanýn içine bin hayaller katarak… Eski ve daracýk sokaðýmýzdan akýp gitti günlerim Her yaðmur yaðýþýnda ben; Babaannemi düþlerim… Þu sokak; Þu sokak ne güzel insanlarý konuk etti O eski zamanlarda… Kimisi güle oynaya geçip gitti kara taþlarýn üstünden yürüyerek... Kimisi; Kimisi de ardýnda bin hatýra býrakýp geçip gitti Omuzlarda; Ýstemeyerek...
Metin Kaya ÝLHAN Faroz TRABZON Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.