Yýllar ne çok zalimmiþ anladým baktýðýmda O mahzun gözlerinde, acýnýn izi kalmýþ Tüm dünyasý kararmýþ býrakýp çýktýðýmda Yük aðýr dizlerinde , dinmeyen sýzý kalmýþ
Can acýsý benzemez elbette hiçbir þeye Hüznü doldursan sýðmaz belki milyon þiþeye Hasret kalmýþ belki de bir küçücük neþeye Türkülerden geriye, kýrýk bir sazý kalmýþ
Gözyaþý ekmeðine katýk olmuþ sanýrsýn Dedim dik tut baþýný, sen neden utanýrsýn Seveni, sevmeyeni en iyi sen tanýrsýn Gözyaþlarý ardýnda, dilsiz avazý kalmýþ
Acýlara yenilmiþ pare pare yüreði Þaþmýþ bütün rotasý sanki hiç yok ereði Riyalardan usanmýþ kýrýlmýþ can direði Sýfýrýný tüketmiþ, ona hep azý kalmýþ
Dedim ki: Bil bunlarý, tapma dünya malýna Paylaþ caný gönülden bülbül konsun çalýna Dostelimsin, diyerek tutun bir gül dalýna Her gidenden geriye, üç arþýn bezi kalmýþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.