Gözlerim dalýyor uzaklara
býrakalým dalsýn,
bir bekleyen vardýr derin sularda
inci taneleri, orada, sert midyesinde
ömrüm bekleme odasýnda
ruhum uzak bir firarda,
gürlüyor bugün gökkubbe
býrakalým gürlesin
aralansýn rahmet penceresi damla damla
gönüller-diller duada
derin denizler kudurur þimdi
içimde bir alabora
yýkýlýyor gafilliðime keder fýçýlarý
heder ediyor,
ayýk sarhoþluðum az da olsa günaha itiyor
yüreðimden zincirleniyorum
gözlerimde birkaç damla
burnumda tütüyor o ýraklar,
dumaný savruluyor, -hissediyorum- uzak daðlardan
benim meskenim dostun mekaný
içimde ah yýkýlmasa atlar, þaha kalkýp oraya varacak
derin bir haykýrýþým þimdi
þakýr þakýr damlalar, kavuþuyor o denizlere
býrakalým karýþsýnlar birbirine,
gökler bir aþk yazmýþ olsa yazgýma
gözlerimin daldýðý yerden
ben de karýþsam o engin derinliðe.
( Dilek KARSLIOÐLU )