GEÇTİM

bu sefer hayal deðil gerçekti
-o sokaktan sen geçtin diye geçtim,
sen çoktun ama ben hiçtim-
çünkü henüz gençtim.
aðýr aðýr merdivenleri týrmandýðýn o yokuþta,
durdum
dinlendim.
kalktým, gittim, geldim.
üzerime sinen þu þehrin kokusunu
deþtim,
deldim.
kýzardý yanaklarým
güldüm,
geçtim.

bakire ellerim kirlenmedi hiç
senin zemheri soðuk kalbine dokunmadý hiç.
sevdim,
geçtim.
eskiler sevince þiir yazardý
dilin ucuna gelen her neyse söylenirdi
söyleyemedim.
duruldum, seçtim.

þiiri boncuk boncuk alnýndan döken bir adam sevmekti harcým
ama
Allah büyüktür
sana geldim.
yük gemisi kadar gösteriþsiz
tren yolculuðu kadar yalnýz
ve camýna yaslanmýþ bir çift gözden serin baharlarý
derledim, topladým,
yektim.

insanlar bilmez
onlara sormadým zaten
gün batýmý üzerime saldýrýrken
son iki mýsrayý eklemekten vazgeçen yine ben.

ayýn 1’den 10’nuna hergüne bir þarký süsledim
ve kahretsin çalmadý gramofon.
rabbim sevdim
soranlara dedim ki;
yazdým, çizdim, kestim.
olacak olanlara
olmuþ olanlara
olmayacak olanlara dair
düþündüm, dirildim.

Bu kalp;
1000 türlü hesaplaþmadan küf tutmuþtur
bilirim.
ama sorumun cevabýný vermiyor kimse
"kötü bir anlatýcýyým oysa ben"
ve ne zaman ayaðým yere deyse
bir daha bakamýyorum
gök/yüzüne.
öyle her þairin kanatlarýna güvenip uçuþa geçme
kuþ koymazlar yoluna
onlarla sözleþme,
dikilmezler gençliðinin önüne.


kýzma,
kaþýný çatma
þehre ürkek girdim
cesur kaçýyorum.

sen/siz mesafeleri sessiz solluyorum.
kahretsin insanlar bilmez
sana býrakýyorum.

koyu siyahlý.

Sosyal Medyada Paylaşın: