unutmuþum kaç gün beklediðimi; hep bugün sanýyordum, hep bugün... bin yýl hep ayný çorak yalnýzlýkta beklemiþim.
gecenin sesizliðinde yýldýzlara anlatýklarým, hep yeni sanýyordum, hep yeni... kaç ömür, arzulamýþým...
kýrýlýp savruldu bütünlüðüm. yorgun bir tebessüm örtüldü üstüne. savrulup giden kuru, çatlak çatlak ellerim. ölümün bilincinde gülümseyen, sen mi ? ben mi bilemedim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
utku618 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.