KİRLİ SAKLANBAÇ

Kimse bilmiyordu
Dýþarýda gürül gürül akýyordu hayat
Tortusu bile kalmýyordu dünlerin
Ne Sokaklarda topaçlar döndürülüyordu
Ne takýlýyordu tellere uçutmalar
Çocuklar sevgiler yerine
Dev gibi hýrslar taþýyorlardý yüreklerinde
Çukurlar kazýyorlardý
Ýçlerine atacaklarýný biriktirip biriktirip
Atalarýndan miras aldýklarý keskin hançerlerle
Öldürüyorlardý kardeþliði.
Yetiþkinlerse tüketmiþlerdi bin yýllýk umutlarý;
Kazanlar kaynatýyorlardý içlerinde.
En büyük marifetleriyse
Baþkalarýnýn acýlarýndan ördükleri
Duvarlar ardýnda oynanan saklambaçlardý.
Bir araya geldiklerinde
Utançlarýný gizlercesine
Ceplerine sokup kirli ellerini
Kaçýrýyorlardý gözlerini gerçeklerden.

Suçluydular biliyorlardý
Çalmýþlardý düþlerini çocuklarýn
Onlara aþký dostluðu öðretmemiþler
Iþýltýlý giysilerin yalancý boyalarýna
Salmýþlardý masumiyetin küçük kelebeklerini
Suçluydular...
Suçluluklarýnda kendilerini de boðdular...
Sosyal Medyada Paylaşın: