Kapılar
Önce hastane kapýlarýndan girdiðinde görüyorsun
sonsuzluðun imkansýzlýðýný
o koku o aðýr yalnýzlýk hissiyle dolu gecelerde
boþ bir koridorda yankýlanan sesin
sedyede tok ve beyaz bir ayrýlýk sadece
ne kadar ölümsüz varsa o gece
öldüðünü anlýyorsun
þehirlerin kalabalýðýna aldanmamak lazým
asýl güruh yerin altýnda þimdi
sussanýz duyuvereceðiniz bir sesle
gelip geçenlere sesleniyorlar
o karýnca bu mermer þu saksaðan
serviler hele hele kuru kemiklerin hali
þadýrvanlarda su gözü açýk bir uyku
yaþamak ne patavatsýz bir inat yahu
ölüm þehremininden habersiz sayfiyelerde gezmek gibi
lila akþam üstlerinde gülen yüzlere bak
Tanrýsý olmayanýn hali ne acý
olanýn olmayandan farký devede kulak
nasýl bir inat hazýrlar cehennemi
bu kalpteki nasýl bir günah
bunca merhamet sonrasý nasýl yýkar ortalýðý
kapýlarý kendi yüzüne kapatan insanlar
her çaðda bir öncekinin yangýnýný baþlatýr
bir sonrakinin muhteþem delisi
gelen giden görünür görünmez tüm haþmetiyle
yaþadýk diye övünüp duruyorlar
oysa yalnýzca esatirül evvelindir yaþamak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.