belki de çıkmalıyım artık bu şehrin kovuğundan

koparmak istiyorsam zincirlerimi
demir atmak yeni bir aþka
ve silmek gelmiþini geçmiþini
kirli hayallerimin
veda etmeliyim
doðduðum topraklara

ama
önce
helal etmeli
ardýmdan zýkkým yaðdýran
huysuz yaþlý teyzeler
aðaçlarýndan çaldýðým ham erikleri
hani olmamýþlarken daha
bekleyemiyorken kocaman ve tatlý olmalarýný
bilyelerim kadar büyüdüklerinde
hoyratça koparýp
çekirdekleriyle yediðim
koruk misali erikleri

belki

son bir kez daha
debelenip yerlerde
toza kire bulanmalý eskisi gibi
terleyip tazý gibi kokmalý yine
dayamalýyým kenarlarý dondurmalý
yapýþ yapýþ aðzýmý
mahallede ki sokak çeþmesine
kana kana içerken kaya suyundan
öpüþmeli dudaklarým benden öncesi
sayýsýz dudak iziyle

son bir kez daha
kayýp düþmeliyim dizlerimin üzerine
iki güzel yaram olmalý nur topu gibi
iki ayrý yerden kanamalýyým
tatlý tatlý acýmalý caným
hatta utanarak aðlamalýyým
ellerimi yumruk yapýp dayamalýyým gözlerime
iþaret parmaklarým dolaþmalý kirpiklerimde

son bir kez daha
duymalyým macuncunun sesini
bir koþu eve gidip
beþ kuruþ almalýyým annemden
yalvara yakara
o arkamdan isyan ederken
ve baðýrýrken kýzgýn bir sesle
-mahallenin en pis çocuðu...diye
ben her zamanki gibi duymazdan gelip
yetiþmeliyim salyalarýmý akýtacak þekere
bir elimle tutarken macunun tahta çubuðunu
diðer elim dolaþmalý
isimsiz sokak kedisinin tüylerinde

son bir kez daha
o çocuk çýkýp gelmeli meydana
hani hiç sevemediðim sarý saçlý çocuk
altýnda babasýnýn aldýðý yeni bisikleti ile
tur atmalý maç yaptýðýmýz sokakta
top elimde öylece kalmalýyým
beni kýskançlýkla tanýþtýrdý diye
bir kez daha nefret etmeliyim ondan
haince bakmalýyým ona
içimden "keþke düþse" diyen bir sesle
sonra dikmeliyim burnumu havaya
ben bile kanmazken bu yalana
gaipten bir ses duymuþ gibi
annem çaðýrýyor demeliyim
dokunsalar aðlayacak hissim
burnumun direðini sýzlatýrken
kýrarcasýna tokmaðýný
alacaklý gibi çalmalýyým
iki katlý mustakil evimizin kapýsýný

kýskançlýðýmý gizleyecek malzemenin
kokusu gelmeli mutfaktan
aðlamak için bahane
"yine mi fasulye"diye zýrlamaya hazýrlanýrken
tutup kolumdan çekmeli annem
kurna baþýna
söylene söylene çýkarýp üstümü baþýmý
bir kalýp sabunla akýtmalý üzerimden
meftunu olduðum sokaðýn kokusunu
aklýmda iki tekerin hayali
içimde geçmeyen kýskançlýk izi
vazgeçip sevmediðim yemekten
aç karnýna girmeliyim
buz gibi çarþaflarýn arasýna

son kez
alýp koynuna avutmalý beni
renkli düþler diyarý
büyütmeden uyutmalý


her þeyimi sýðdrýýyorum da
bir çocukluðum sýðmýyor valize
kapanmýyor bir türlü aðzý
ve her seferinde geri dönüyorum
can bulduðum þehrin kavuðuna
Sosyal Medyada Paylaşın: