golho

kelimelerimi çaldýlar Golho
ve hecelediler tüm þiirleri
periler yutkundu aðýr nefesimi
þehvet,hatýra nasýl bu vaziyet
neresinden vuruldu?
onu bir daha sevmediler
hatta Golho,görmediler
atýlmamýþ bir çýðlýk gibi büyüdü
ve yankýlandý tur-i sina da
Musa bir daha nalinlerini çýkardý
yaþadý sýnýrlarýný yakýcý sahra da...
yürüdü
yürüdü.

kelimelerimi vurdular Golho
artýk var,
ama yok gibiyim
zindandan dar geçidi
bulan sanki ben miyim?
ne þairim ne muallim
hayat felsefesi olamayan bir seyyah
þimdi neredeyim?

yaþanmýþlýklarý aldýlar Golho
insanlar aceleci
dünya paslý ve biraz da kirli
zamandýr kanýmýzý emen
Golho
ve
ben
birde kelimeler
onlar benim hazinemdi
küheylanlara yüklediler yükü
ve uzaklara saldýlar alaycý hüznü
sürgün ettiler
gelirsen arkandan þiir okunmayacak dediler
ve gitti...
gidenler gelmez
býcak sýrtý olan þu duvarlar
bil/mez.

ve kelimerimi çaldýlar Golho
herþeyimdi onlar benim
kelimelerime sahip olamadým Golho
herþeydi onlar benim için.
Sosyal Medyada Paylaşın: