KİRACI
Gönlüm gözlerindeki boþ bakýþa kandý da,
Sen ki hiç baþlamadýn, þimdi bitsen kaç yazar.
Kalbim kaç kiracýnýn kahrýna katlandý da,
Sende üç gün oturup sonra gitsen kaç yazar.
Þu belalý baþýmda bin delilik kurdum da
Sabrýmýn sýnýrýna diz çöküp oturdum da
Her gece dört duvarda dört hayali vurdum da,
Sende kalan tek resmi yýrtýp atsan kaç yazar.
Ne sen benden içresin, ne ben sana göreyim
Güneþ gösterir beni, gölgede bir zerreyim
Ben aþk müebbetinde býrak ömür süreyim,
Sen daha gün batmadan firar etsen kaç yazar.
Sen aþkta özü býrak, döküntülerine gir
Piþmanlýk ki boynunda her daim paslý zincir
Benim için varlýðýn yokluðunla birebir
Sen ellerde kendini ihya etsen kaç yazar
Sen ki hala bebeksin, daha yaþýn baþýn ne
Sen daðlarda yamaçsýn, zirvelerde iþin ne
Gönlüme yersiz doðan geciken güneþinle,
Bir gecelik ýsýtýp sonra batsan kaç yazar.
O iltifatlarý bal, o sýfatlarý þeker
O süt kokan bebeler sanma kahrýný çeker
Bilirsin eþek bile çamura bir kez çöker,
Beni bu kör kuyuda dibe itsen kaç yazar.
Yar, gücün mü yetmedi, çok mu geldi kirasý
Oysa ki ömrün boyu bedavaydý burasý.
Çoban kulübesinde Hürrem sultan rüyasý,
Göreceðin yataða bin yýl yatsan kaç yazar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.