Gün, geceye yüz tuttu. Çok deðil, Birkaç saniye önceydi Gözlerinde kayboluþlarýmýn Saat-i devriyesi. Ellerini de tutmuþtum üstelik. Kapýnýn ardýndaki o yerde Býrakýrken seni, Aþkýn can çekiþleriydi, Duyduðum derin derin... Çýkýp gitmeleri sevemedim hiç. Geriye kalan sen gibi, Ardýndan bakakalmadým ki. Bilemem bir el sallayýþýn, Gitmekten daha zor olduðunu. Ya da hoþçakal derken, Arkaný dönüp gitmekti Belki de en acý olan. Özledim þimdiden seni, Mesafeler uzarken, Gittim sessizce. Ve yine kahretsin ki, Yüreðim akarken sana, Sustu dilim, Söylemedim... Söyleyemedim...
MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK muti
Sosyal Medyada Paylaşın:
mutimuti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.