Evet belki elleri, ellerine karýþtý,
Belki bakýþlarýyla öptü seni,
Belki güldü bir aðýz dolusu sana,
Belki kahkaha attý ince naif sesiyle,
Ama ben tuttum burada ellerini, sen oradayken.
Ama ben güldüm sevmekten,
Ben sevdim ölmekten,
Ben ne yaptýðýmý bilemedim ama.
Sevdim ben, sevilmedim belki,
Sevmeyi sevdim ben.
Seni sevdim.
Seni sevmek, sevmelerin en güzeliydi.
Gökyüzü kadar kocaman sevdim ben seni, o minik yüreðimle.
Ben bilemedim bu sevgi öldürür mü beni.
Ben ölmeyi sevdim belki de..
Senin baþkasýný seviþini bile sevdim, çok içtendi,
Ýçim acýya acýya sevdim ben.
Acýyý da sevdim.
Aþký da...
Hilal Özcimbit
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.