Suskunluğum Mecburiyetten

Martýlarý ellerimizle beslerken
Sýmsýký tutunmuþtum gülüþüne

Bir þafak vaktinde
Aðlamaya býraktýn gözlerimi
Hiç sevmediðim siyah renkli þalý
Uzatýverdin koynuma

Dilimin ucunda yanarken sözcükler
Suskunluðum
Geçmiþe duyduðum saygýmdandý
Yönümü döndürmemek için
Sabrýmý zorluyordum
Anlayamadýn

Tutkunluðuma
Uzaklardan
Sýnýr ihlâli yapýldý
Yoruldu düþlerim
Þimdi
Bu masal kentinden
Meydan okuyorum asi yüreðine

Say ki
Gönüllü mecburiyetim bitti

Hissedebiliyor musun

Kýyýlarýma uzanmadan
Dalgalarýmýn soðukluðunu

Oysa
Rüzgârla yarýþýrken
Maviydi göz bebeklerimiz

Selâmý- sabahý kestim yüreðinden
haberin ola
O köhne mekânda uyandýðýnda bir baþýna
Dilinde yýllanmýþ þarap tadýnda kalsýn
’ Ýlk aþk’ ýn köpüðü

Kýyam/et
Kelâmlarým vururken yüreðine
Yasla baþýný soðuk duvarlara
Farz et
Bugün son hazan

Sensiz son tebessüm

Sinemde asýlý kalmýþ aðýrlýðýnla
Yerçekimine meydan okumaktan yoruldu can damarým
’Durdurun þu dünyayý ’
Yalnýzlar rýhtýmýnda diyesim var

Sensiz yanýmla

Kurdum kirpiklerimin ucuna daraðacýný
Karlý daðlarý aþýp gelsen de düþeceksin

Doldu miadýn
Bu son celse
Kurtuluþun yok

Deniz Derya Giritli




Sosyal Medyada Paylaşın: