Tanýðým sokaklarda kayboluyorum sanki. Eriyip akýyor bütün kentin boyasý. Bir yabancý köþeyi dönüyor.
Uykusuzum, hava soðuk. Dar sokaklar kalabalýk. Nereye gidiyor bu kadar insan?
Tanýdýk bir yüze rastlýyorum. Ceketimin önünü ilikliyor. “Ýyi dersler”, “Saðol abi hayýrlý iþler”.
Sokaklar ve araçlar bir yabancýyý yutup diðerini kusuyor. Nereye gidiyor bu kadar insan? Daha da önemlisi neden hepsinde seni arýyorum? Ve neden hiçbiri sen deðilsin?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Moe Sionadel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.