Ben
Kapýsýný mavi düþlerin çalmadýðý bir adamým ben
Bir yaný eksik diðer yaný bilinçsiz.
Geceleri kabuslarla uyanan çýðlýk çýðlýða,
En kötüsü de her sabah uyanan yeni bir kabusa.
Ne olduysa insanlarý tanýdýkça,
Lüzumsuz eller tuttukça oldu sanýrým.
Halbuki severdim yaðmurlarý
Artýk yaðsa da bir yaðmasa da.
Kim bilir ? Neler takmýþým da kafama
Saçlarýmda aklar.
Ve titrek ellerim inanýr mýsýn ?
Kendimi anlatabildiðim tek yerken yazdýklarým.
Ben içime aðlarým, kurudu çünkü gözyaþlarým.
Bileklerimde olmasa da yaralar,
Ýzini taþýyan biriyim her gidenin.
Yitmiþ, bitmiþ her sevginin.
Aynaya bakmak nedir biliyor musun ?
Çünkü her yaranýn izi yüzümde, gözlerimde.
Her ne kadar bencil görünse de
Biliyorum ki bir parçaný bulabileceðin bir yerdeyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.