YALNIZLIK DUMANI
Zorlu hayat sahrasýnda gözlerim
Gençliðimin büyüklerini arýyor.
Ekmeðine zeytini katýk edenleri
Yokluðun baþka bir yoka karýþtýðý
O günler; meðer ne bereketliymiþ.
Aðzýmýzýn ibreli tadý her kaçmada
Sýðýndýðýmýz tek kucak, yine mazi!
Aile sofralarýnýn muhabbet ocaðýný
Ne kafe alabildi ne kuru fastfoodlar
Kaybetmenin ýzdýrabýný yaþarken;
Bir aile tek sofrada diz kýramadýk!
Çeþit çeþit nefis yemekleri yesek de
Muhabbetten yana hep eksik kaldýk
Mutlu birlik olmada kan kaybettik!
Mum ýþýðýnýn, o süt beyaz ahenginde
Yüz yüze gelmek diz dize deðmek vardý
Karanlýða karýþýrken onca büyülü hisler
Ýmrenilesi saadet tüterdi, nice hanelerin
Bacasýndan, buram buram sevgi kokardý
Bizim gibi koyu yalnýzlýðýn dumaný deðil!
Kalemdâr 15.04.2014 02:22:25
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.