GECEKONDULAR...
Küçüktür gecekondular, içinde büyüttüðü sonsuz umutlar.
Konaklar gibi þa þalý olmasada,
Sýcaktýr, samimidir hep insanlar.
Yokluktur onlarýn derdi tasasý,
Kimseye avuç açmaz,
Sofrasýnda kuru ekmek, buharý üzerinde çorbasý.
Yalansýzdýr gecekondular.
Kimseyi aldatmaz o dik yamaçlý sokaklar.
Kaya diplerinde kekik kokusu,
Her köþe baþýnda sýralý asmasýyla,
Gizli bir bahçedir, is kokulugece kondular.
Ýnsanlar.
Evet o hor görülüp, þehrin uzaðýna terk edilen,
Doðuþtan gamý kederi omuzlayýp vaatlerle geçiþtirilen,
Yok saydýðýmýz insanlar.
Bir gece vakti çatýsý baþýna yýkýlan,
Ýnsanlar.
Küçüktür gecekondular,
Ýçinde büyüttüðü sonsuz umutlar.
Yalansýzdýr gecekondular,
Kimseyi aldatmaz o dik yamaçlý sokaklar.
Kumardýr gecekondular.
Oynanan bahis kandýrýlan yarýnlar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.