YOKSUNLUĞUN VE ÖZLEMİN NEZDİNDE

Yine demsiz çayýn býraktýðý burukluk tadýndayým.
Soruyorum binlerce kez
Neden bu denli umurumda dünya
Hiçliðin en dibine vurmuþken.
Ne umarsýzým ne kayýtsýz
Neden yaþamýmda huzur katýksýz…

Vefasýzlýðýn gölgesindeyim
Yalnýzlýðýn ve gölgelerin hükmünde
Her zamanki halim iþte;
Yolun en baþýnda
Yoksa geldim mi sona.
Susuyorum yine;
Susmalý mýyým,
Kime ne cevap verebilirim?
Yargýlar ve sorular
Cevaplar bende saklý oysa…

Ne masumiyet ne sevgi
Yaramadý iþe iþte hiç biri.
Deðiþmiyor gidiþat
Sayýsýz engel önümde,
Ne somut bir gösterge
Ne de bariz içinde bulunduðum boyut.

Bir hiçmiþçesine
Belki hiç olmaktan da öte.
Yadsýnmak ve kayýtsýzlýðýnda
Yok, sayýlmak ise en acýsý.
Ne bir yanýlgý ne de bir yenilgi
Ne bir düþ ne de gerçeðin kendisi.

Ýmkânsýzlýklar dizili birer birer tam da önümde,
Uzatsam elimi neye yarar.
Yoksunluðun ve özlemin nezdinde,
Çözemediðim bir bilmece.
Belli düþ ertesi.
Ne varsa biriken içimde
Görünmez bunca duyarsýzýn gözüne.

Tükenir mi umutlar,
Keþke bilebilsem cevabýný,
Kavuþulur mu beklenene
Ya beklenmiyorsam nezdinde.
Olasý bir yenilgi,
Sonu bilinmez; müspet belki de menfi.
Ya O’nun gözünde
Gerisi önemli mi?




Sosyal Medyada Paylaşın: