Gafil avlanýrsýn bir gün hayata; Küfür ettiðin ile örtüþürsün, Çarçabuk inanýrsýn gidiþata, Sonra gidiþat ile sürtüþürsün.
“Kim, ne oldu, ne” demeye gelmez; “Köprüyüm” derken yolu kapatýrsýn, Baðýrýp durursun: “Aklým çelinmez” Dedikçe, dedikçe; ilk sen sapýtýrsýn!
Ýçin iyidir, dýþýn eðreti; Bir yerlerde çocuksundur, yaþlýsýndýr, Gerçek sandýrýrsýn takýndýðýn sureti, Yerine göre bir baþkasýndýr. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.