Yere deðiyordu sanki bulutlar; bembeyazdý, Aralanmýþ bir kapým var, ne yazýk! Kaçarken beyaz bulut, kararanlarýn kesilmiyordu ardý, Gökyüzü denilen yer aralanmýþ bir kapýydý, Her gün hayallerim gýcýrdayarak örtülüyor, ne yazýk!
Koskoca güneþi saklamýþ þimdi küçük bir bulut, Kubbe ak olmuþ; hepsi ayrý ifade, hepsi ayrý þekil Ve kapýmda bekçiler bulutlara göz dikti, ne yazýk! Kafam oynaþýyordu bulutlarla; ne çareydi nede umut, Kafam kalkmadýkça düþler olmuþ; basit, sefil Ve akþam bile olmadan karanlýk devrildi, ne yazýk!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.