MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
Çukur
Sefa Yıldırım

Çukur


Bir çukur ki düþüyorum;
Dibine ateþler yakýlmýþ,
Bir kadýn ki gözlerine;
Gözlerimin görmediði güzellikler atanmýþ.
Saçlar, dudaklar, ruh,
Gönül ne savaþ halinde, nede sulh!
Düþündükçe düþüyorum,
Ne aklým bana mukayyet olabiliyor;
Nede ben ’mukayyetin’ anlamýný hatýrlayabiliyorum.
Sürünme izleri üzerimde bitiyor,
Bütün aþk suçlarýyla örtüþüyorum,
Çöllerde üþüyor; dertleri örtünüyorum.

Susuyorum, hafýzam kayýp,
Halen düþüyorum ya, ne derin çukurmuþ,
Kendimi iteleyen ben miydim yoksa
Köþelerden,
Ne güzel uçurummuþ.

Sosyal Medyada Paylaşın:


Sefa Yıldırım Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

Köyde Yaşamak Mıknatıs Bulut Kazım Koyuncu Anısına Deniz Rüyadayım Kirli Dünyam Karamsar Mutluluk, Suçluluk Kar Yağsa