Tutunamayan

her gün bir sayý düþüyorum ömrün suç hanesinden
sonra yerimi alýyorum payýmýn s(us) çehresinden
eksilmemiz bu yüzdendir belki de
bu yüzdendir kalmamýz zamanýn gerisinden
allah’ýn her günü ya severse diliyor
düþüyorum yýldýzlardan yeþillere
peki ya sevmezse kan mý tutar?

ne dersem tutar ki
boynu bükük sabahlar da sendeleyiþlerim mi?
maviyi mayalayýp çalsam gecenin siyahýna
ay tutar mý?
veya bir adý var mý
ezan okunmuþ kulaklara üflenen isimlerin
yoksa sen mi koymalýyým adýný mevsimlerin!
yoluma seni sürdüðüm kömür karasý gözlerin
bir zemherinin girdabýnda kalmak deðil ki papatya hevesleri
aðaçlara mý kazýnmýþ ayrýlýk sözleri?
hýrsýmý alýyorum belki de karýnca yuvalarýndan
her yosun tutan taþýn yüzü doðudan ýþýyor
çalý içinde yavru aðzýyým anasý doðadan

belki güneþ doðar nemden sararmýþ nevresimlere
çekip alýr mý mukavemetimi kýyamet habercileri
her fincan da için kabarmýþ diyen falcý
kalbi kanamayanýn gözünden yaþ mý akar?

ey týnýsý gizli ezgilerle örülü yar
sesin de bulutlaþan çocuksu düþlerim
uzak diyarlarýn hoyrat rüzgarlarýný taþýyan merhamet
beynimi kemiren sancýyýþlarým
topraðýn baðrýnda filizlenen umut
oraðý örseleyen çekiç ve ateþ adýna
þimdi bir dalgýnlýkla içime çektiðim geceyi
býraksam aðýr bir ceset gibi meydanlara
ve çakýlsa acýnýn yorgun bedeni tabuta
kim tutar?


Meriç Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın: