doðuda bir bebek doðar tiz sesi gelir alaca karanlýktan geliyorum der giyinsin çýplaklar örtülsün ayýbýn üstü ve kapatsýn gece gözünü
baþlar tekerrür
bir kaç yaramaz serçe evden kaçan çocuk gibi deli hevesle atar kendini gri maviye kimi pencerelere tüner kimi de yaþlý çamýn yeþiline
uyanýr ateþli martýlar akýllarýna gelir en sevgili sanki ilk giden sahip olacakmýþ gibi amansýz bir yarýþ baþlar denize doðru aðýzlarýnda hasretin kokusu kimi fettan kimi aðýr abi çýðlýklarla veda ederler karanlýða
aydýnlanmýþtýr ortalýk sokaðýn uyuz itleri çýkar meydana mesai yorgunu tembel iþçiler gibi gerinirler uzun uzun akþamdan kalan ne varsa atarlar üzerlerinden bir silkelenme altý üstü dikilir kulaklarý nereye gidecekleri belirsiz rast gele çýkarlar yola aðýr aksak isteksiz
derken kepenk sesi duyulur yaðlanmamýþ düzenek haykýrýr acý acý mahallenin huysuz bakkalý besmelesiz açar mekaný aksi nemrut tek dostu býyýklarýný boyayan sigarasý görülmüþ duyulmuþ þey deðil güldüðü konuþtuðu kýrk yýldýr sirke satar suratý ama ne hikmetse terk etmez mahalleli bu aksi ihtiyarý
ve saat öðleye yakýn tam kuþluk vakti karþý evin kapýsý açýlýr bir kadýn çýkar dýþarý orta yaþlý balýk etli saçlarý kahve rengi üzerinde kýrmýzý hýrkasý elinde bir erkek fularý her gün ayný saatte söz vermiþ gibi birine haydarpaþa yolcusu aþýndýrýrken kaldýrýmlarý rutin telaþý ondan habersiz dökülür cebinden pirinç tanesi umut kýrýntýlarý ebedi tekerrürün en hüzünlü parçasý
bebek her gün doðar insan her gün ölür
Sosyal Medyada Paylaşın:
Deniz Yaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.