Neden hep pervasýzca, iþlerim ben her haltý Aklýmý yürütmeye, bir sebep arýyorum Ve niçin zorlar beni, bu kötü bilinçaltý Ölümlü oluþumla yaramý sarýyorum.
Özümü yumuþatan, hayatýn beðenisi Gözümde çoðalýp da doldurma boþluðu Biliyorum zamanla, eskiyi yer yenisi Tahammülüm yok artýk çekemem sarhoþluðu.
Her gece bir yalnýzlýk, çökerken bu kalýba Ýçimde ki hakikat kaçtýðýný söylüyor Fazla zaman kalmýyor, nafileymiþ her çaba Küçük bir yalaný hep, beklemek büyülüyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ağlayan nisan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.