Yýllar ne çabuk geçti anlamadým bir türlü Kuru bir yaprak gibi savrulup durdum sanki Umutlar üzerine bir dünya kurdum sanki Her dem kendi derdimle, kavrulup durdum sanki
Kolumuz, kanadýmýz kýrýldý birer birer Özlemin çarmýhýna iki can gerdim sanki Bilemem bu iþkence daha ne kadar sürer Güneþ bile batmadan, yorganý serdim sanki
Gidiþinin ardýndan ne de çok yandý içim Yüreðime ateþi elimle sürdüm sanki Baktým ki binlercesi yokluk diyor tek seçim Gelmeden geleceði, bir anda gördüm sanki
Dayanmak kolay deðil böyle özlem çekmeye Adýný ana ana kendimi yordum sanki Gücüm yeter sanmýþtým çöle sevda ekmeye Seni uçan kuþlardan, boþ yere sordum sanki
Gözlerim sokaklarda iþte bu yüzden kaldý Seni her bir saniye, düþ diye kurdum sanki Belki de böyle düþler bizi bu aþka saldý Seni aþkýn okuyla, yürekten vurdum sanki
Olur isem sadece ben sana yar olurum Bunu bir kanun bilip ömrümü verdim sanki Seninle nefes alýr yalnýz senle solurum Milyonlarca goncayý , baðýndan derdim sanki
Bu dünyada yalnýzca ben sana yol olurum Sevmelerin sýrrýna seninle erdim sanki Az yoktur kitabýmda, her zaman bol olurum Dosteli’ nin alnýndan, süzülen terdim sanki
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.