KALBİM
Gözlerimi kaçýrdým önce senden
Sözlerimi ele verir diye..
Bakmaya doyamadýðým gözlerin
Susma diyordu..
Kalbimde yankýlanýyordu kelimeler,
Cümleler kaçýp kurtulmak,
Sana kavuþmak için çýrpýnýyordu,
Okyanusa kavuþmak isteyen nehir misaliydi,
Sana çaðlýyordu,
Ben susuyordum..
Yýllarýn içinde mevsimler gelip geçti,
Rüzgarlar savurdu sarý yapraklarý,
Baharlarda tomurcuklarýný patlattý çiçekler,
Oysa ben sensizlikte hep Eylül,
Sessizlikle hep hazan yaþadým,
Kaçtým bu þehirden,
En sevdiðimden,
Gidebildiðim en uzakta yine
Gözlerin gözlerimdeydi..
Ben susuyordum..
Ýtiraf etti kalbim,
Böylesi bir sevdamýn,
Yoktu benim tekrarým,
Coþtu gizli,saklý,tozlu sözlerim,
Bir daha býrakmaya niyeti yoktu,
Tüm benliðim seninle dolmuþken,
Aklýma ziyandý inkarým,
Ýki çift söz uçtu dudaklarýmdan
’Seviyor/um Seni’ ,
Dedi, kalbim kendiliðinden ...
24.03.2014
Feride Abay
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.