BIRAKIP GİTTİN BENİ

Seninle hayallere dalýp giderdi gözlerim,
Tebessümler kendiliðinden gelip konardý.
Kýskanýrdým baktýðýn yeri,
Ýçim bahar aydýnlýðýydý coþkulu kalabalýklarda.
Benim diðer yarýmdýn.

Nedenini bilmediðim sevmeler yok oldu önce,
Bendeki sen kayboldun ardýndan.
Her geçen gün biz yitip gidiyorduk.
Kangren olmuþ tarafý neþterleyip atamýyordum.
Faydasýzdý artýk herþey...

Býrakýp gittin beni,baþýný çevirmeden gittin..
Bakakaldým ardýndan,býraktýðýn acý hala içimde.
Bir pazar günü kalabalýklýðý,
Çok sevdiðim,yalnýz yürüdüðüm o sahil,
Birþey ifade etmedi senden sonra.

Býrakýp gittin de ne oldu sanki,
Sende bulamadýn benden daha iyisini,
Oysa ben hiç aramamýþtým senden iyisini.
Seni gözlerime koymuþtum,
Senden baþkasýný görmüyordum.

Þimdi dönsen ’affet’ desen ne olur?
Sensiz büyüttüðüm bu sevda
Ýki beden büyük gelir sana..
Odalara serptiðim yalnýzlýðýmdý ardýndan,
Beni hiç vefasýndan mahrum býrakmayan...

Feride ABAY
sonbahar-2010

Sosyal Medyada Paylaşın: