Bir yalancý hevesi bana tercih ettin,
Bizi bitirdin...
Sana çiçekler verdim her defasýnda,
Ayrý ayrý yalanlarýna sarý güller derledim.
Kelebeðindim omzuna konan,
Bilemedin...
Artýk melankoli yaþýyorum seni,
Hüznünle mutluyum.
Senden daha sadakatli figanýn...
Hiç aldatmadý,acýtmadý canýmý.
Yaralarýmý yokluðunda kalanlar onardý.
Yeminlerin terkediliþi mi?
Gerçeklerin yalana dönüþmesi mi?
Ýnancýmýn bitiþi mi?
Varlýðýnýn hiç oluþu mu?
Bilmem ki neden bu dalýp dalýp,
Kendimi düþüncelerde buluþum.
Bilmem ki seni neden bu kadar yüceltiþim?
Ve þimdi kendimle savaþým neden bilmem?
Bir yalancý hevesi bana tercih ettin,
Bizi bitirdin...
Ne bir intikam peþindeyim ne de hesabýndayým.
’Affet’ desen gözyaþlarým avucuna damlardý.
Bana yalan söylemiþtin,
Çýkmaz yollardasýn,
Çaresizsin,benden farklý deðilsin.
Hatalýydýn... / Afedilmezsin...
Feride Abay
25.11.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.