Hiçliðin çemberinde kim varsa, Hadi, teker teker girsin sýraya. Ýnsanlýktan nasibini almayan Vurdum duymaz, burnu kaf daðýnda. Yeter ki iliþmeyin Ve bakýn o aksinizi yansýtan buðulu aynaya.
Önce derin bir nefes alýn Atýn tüm yanýlgýlarýnýzý. Sus pus, kemale ermiþ Kendini bir tek O’nun yoluna adamýþ bir derviþmiþçesine.
Görmezden gelinen Bir garip kul deðil miyim nihayetinde, Sizin gözünüzde, herkesin indinde. Çok görmeyin mutluluðu Yetinmeyi bilen bir gönül benimki; Ne varsa sunulan Baþým gözüm üstüne. Ya kaybettiklerim; Umurumda mý sanki.
Ne isyan eder dilim Ne de hak bulurum kendimde. Günahýyla sevabýyla, Özlemiyle, sevdasýyla Yeri geldi mi, kalabalýðýn içindeki yalnýzlýðýyla Aklým almasa da zaman zaman Bilirim ki; kabullenmektir tek çare.
Vakit dar, görmez misiniz Nihayet bir adým ötede. Bilmez misiniz; Yol yakýnken dönmez misiniz. Ya, o taþ kalpleriniz Söylesenize, Hiç mi sevmediniz…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.