MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
Sonu Gelmeyen
Yunus Özkan
Sonu Gelmeyen
’’Sonu olmayan bir yalan bul kendine ,
iþte ondan sonra kimse kandýramaz seni ! ’’
Parmaðýmdan yüzüðünü bir de aklýmdan gülüþünü hiç çýkaramadým...
Arþý aþýp gelen nefesinde soluklandým !
Tarifsiz bir duygu ile hep yoklandým...
Bende gördükleri savrulan küllerimdi ,
Belki de seyretmekti hevesleri...
Yaþadýklarýný zannettikleri boþluktaki cümlelerdi...
Karaladým belli belirsiz !
Yaralandým , yaraladýn nedensiz...
Avuçlarýmý kanatan imkansýzý istemek !
Ýstedikleri sadece geçici heves...
Yollar ahh yollar uzun uzadýya serilse þimdi...
Tarifsiz beklentiler yok mu olacak sanki !
Sonu gelmeyen aþký yaþamak kimi mutlu etti ?
Dünya küçük dedikleri hangi yalanýn kulpu ki ?
Ellerinde þekillenen çaresizliðim !
Kimin yüzüne baksam sensizim...
Ýnandýðýn ne varsa benim !
Þimdi söyle sevdiðim , kime inandýn da sensizim ...
Yunus Özkan
9.4.2014 08:30
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Sen Özelsin
En iyi o bilir
Ben Kimim Senin Yüreğinde
Bin Dert Bir Devâ
Şair mi Zannettin Kendini
Beklediğim Tek Kadın
Gözlerin Aşk
Nefesim Başkasının Kollarında Şimdi
Seni Seven Deli
Çocuk Kalbim Avuçlarında