Sonu Gelmeyen

’’Sonu olmayan bir yalan bul kendine ,
iþte ondan sonra kimse kandýramaz seni ! ’’

Parmaðýmdan yüzüðünü bir de aklýmdan gülüþünü hiç çýkaramadým...
Arþý aþýp gelen nefesinde soluklandým !
Tarifsiz bir duygu ile hep yoklandým...


Bende gördükleri savrulan küllerimdi ,
Belki de seyretmekti hevesleri...
Yaþadýklarýný zannettikleri boþluktaki cümlelerdi...
Karaladým belli belirsiz !
Yaralandým , yaraladýn nedensiz...

Avuçlarýmý kanatan imkansýzý istemek !
Ýstedikleri sadece geçici heves...

Yollar ahh yollar uzun uzadýya serilse þimdi...
Tarifsiz beklentiler yok mu olacak sanki !

Sonu gelmeyen aþký yaþamak kimi mutlu etti ?
Dünya küçük dedikleri hangi yalanýn kulpu ki ?

Ellerinde þekillenen çaresizliðim !
Kimin yüzüne baksam sensizim...

Ýnandýðýn ne varsa benim !
Þimdi söyle sevdiðim , kime inandýn da sensizim ...

Yunus Özkan

9.4.2014 08:30
Sosyal Medyada Paylaşın: