HASRET NAĞMELERİ

Aklýmýn kapýsý çalýndý yine bu akþam
Gelen hasret naðmeleriydi
Ama hoþ geldin bile diyemedim onlara
Çünkü yine esir almak için gelmiþler beni

Karþý çýkamadým peþimi býrakýn diye
Çok güçlüydüler çünkü o kadar çok ki
En güçlü silahlarý ise unutmaya çalýþtýðým
Kokun…

Sonra gittiler ama geldikleri gibi deðil
Yenemedim onlarý sesimi bile çýkaramadým
Senli düþüncelerin zindanýna attýlar beni
Elim kolum baðlandý hatta duygularým bile

Aydýnlýktý her yer onlar gelmeden önce
Ýkinci silahlarýný kullandýlar sonra hepsi birden
Gözlerinin maviliðiyle, güzelliðiyle saldýrdýlar
Önce gözlerim kamaþtý sonra karardý tüm ýþýklar
Kör oldum. Kör oldum.

Birden dostum belirdi yanýmda kokusuyla
Benim için geldi sandým ama bir emaneti varmýþ
Meðer bunca yakýnlýðý zehirlemek içinmiþ
Beni bir tek anlayan sigaramýn da çýkarlarý varmýþ
Öðrendim yalnýz kaldým

Aklýma kâðýdým kalemim geldi sonra
Yalnýzlýðýmdan olsa gerek bilmiyorum ama
Mýsralarýmý kavuþturdum onlara
Altýna da imza olarak bir damla gözyaþýmý
Býraktým tanýsýnlar diye

Ve son olarak hiç tanýmadýðým bir yüz
Tüm güzelliðiyle yaklaþtý yanýma
Biraz uyku için yalvardýðýmý duymuþ olacak ki
Ninni gibi bir ezgiyle uyuttu beni
Bir daha uyanmamacasýna

Sosyal Medyada Paylaşın: