ÖZGECAN ASLAN ANISINA
Özür dilerim anne
Bu sabah öpemedim seni yanaðýndan
Saçlarýmý okþatamadým doya doya
Alýp kitaplarýmý elime
Hayallerime bir adým daha atamadým
Dün gece son buldu tüm umutlar
Aydýnlýk bir günü daha
Yaþamama izin vermediler anne
Biliyorum söz vermiþtim size
Sonuna kadar okuyacak
Sana, babama laik bir evlat olacaktým
Ben size umut olacaktým
Asla tükenmeyecek olan bir umut
Ýþte bir umudunuz daha tükendi anne
Bir umudunuzu daha kaybettiniz
Oysa en çok layýk deðil mi mutluluk
Hayaller en çok size yakýþmýyor mu
Bir adýmla baþladý her þey
Ve bir adýmla bitti
Küçücük bir rüzgar
Söndürdü tüm ýþýklarý bir gece yarýsý
Hata neredeydi bilemiyorum anne
Okulumun uzak olmasýnda mý
Yoksa ’’TOK’’ un eþiðine atýlan adým mý
Ya da anne hata benim kýz olmam mý
Baba !
Sen deðil miydin her gece meleðinin üzerini örten
Dün gece unutmuþsun üzerimi örtmeyi
Çok üþüdüm ben
Sabah oldu yine üþüyorum
Bu sabah ta üzerimi sen örter misin baba
Meleðim diye savurur musun üzerime topraklarý
Zaten beni ýsýtan senin meleðim deðiþindi
Görüyor musun bak tüm insanlar bana aðlýyor
Meðer ne çok seveni varmýþ meleðinin
Beni nereye götürüyorsunuz baba
Burasý çok dar ve çok karanlýk
Üzerimde bir yanýk kokusu ve bilekler kesik
Ben bir daha kalem tutamayacak mýyým baba
Bir daha kalem tutamayacak mýyým ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.