Masanýn üzerinde duruyor... Bazen, gözlerim iliþiyor. Adýný, ben koydum. Her satýrýný ezbere bildiðim sayfalarýný, Karýþtýrýyorum ara sýra. Tüm hüzünlerini ben yaþamýþtým. Ama þimdi, Ne kadar yabancý kalmýþým. Sanki, noktalama iþaretlerini kaldýrmýþ biri. Bir türlü, nihayetlenemiyor satýrlarým. Kelimeler, büyüdükçe büyüyor. Paragraflarla anýlarým, yeniden canlanýyor. Umutlar yüklediðim dizelerim, Aðýr geliyor, Ve halat kopuyor... Harfler birer birer gözyaþý oluyor, Ýçime akýyor. Sonra, yavaþ yavaþ tuzlu sulardan çýkýp, Yeniden canlanýyor, Aklýma düþüyor. Ben de çaresiz baþlýyorum, Sil baþtan yazmaya, Hayata dair bildiðim, her ne varsa...
MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK muti
Sosyal Medyada Paylaşın:
mutimuti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.