Uzun çapsýz körkütük bir yolda yürüyorum Ýçimde sevdasý var dýþýmdaki cennetin Nice hain fikirler serpilmiþ görüyorum Soruyorum; var mýdýr? Ýlacý bu cinnetin Heyhat neye yarar ki, içimde ateþ koru Dualar bekliyorum, bedduadan kaçarak Bu âlem taþýmadý sýrtýmýzda ki zoru Cevabý arýyorum ellerimi açarak
Ürperiyor mavi gök damlalarý pek yaðýz Çiseleri taþ gibi vuruyor unutmadan Sözlerin yükü aðýr söyleyeni ilk aðýz Gözyaþlarým sýralý nemini kurutmadan Kör kaçýþ zor kurtuluþ gör imaný sinende Sorular ardý sýra cevapsýz imtihanda Perdeler kapanacak ipler yere inende Kimlerin adý kalmýþ gölgesiz bu cihanda
Fýrtýnalar kopuyor çöl karasý içimde Seraplara uyanmýþ gözlerim arar suyu Fermanýma yazýlý emirler kör biçimde Düþtükçe derinleþen yedi baþlý bu kuyu Beklerim umut ile ufuk çaðlayanýný Gidilecek menzile verirler mi kýratý Bu gönül yangýn yeri bilir aðlayanýný Baktým ruhum çýrpýnýr görünce o sýratý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erzurumlu Selim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.