Aşk bu..

Ben senin en çok ben yanýný seviyorum..
Gözlerinde gördüðüm beni..
Senin içinde ki o derin sevdaný seviyorum...
Ben seni sende kendim olabildiðim için seviyorum.
Alýþkanlýk diyorlar.
Bir insan hiç alýþkanlýk olur mu? Olmaz...
Ben bana iyi gelecek þeyle alýþkanlýklarýmý ayýrt edebilirim.
Sen sevdasýn baþtan aþaðý.
Bana kendim olma þansýný veren ilk insansýn..
Kalbimde olup kalbinde olduðunum..
Seni seviyorum sevgilim.
Çünkü her sabah bir saat ertelediðim alarmý hiç ertelemeden uyanýyorum.
Güneþ odama girerken bana gülümsüyor bende ona,
Sonra banyoya gidiyorum musluðu açýyorum,
Suyun sesi o kadar güzel geliyor ki,
Durup suyun sesini dinliyorum..
Mesela iþe gitmek için arabama biniyorum.
Trafikte bir sürü olay oluyor sinirleneceðim.
Ama ben gülümsüyorum. Sen yanýmdayken bir þeye sinirleniyorum.
Sonra sen bana bakýp gülümsüyorsun, gülümsüyorum.
Sen beni iyi eden insansýn.
Sen hayatýmý güzelleþtirensin,
Çünkü Aþkýn gönlüme iyi gelen tek þey.
Beni seviyorsun ya ihtiyacým olan her þeye sahibim.
Yine seni öpüyorum en güzel yerinden, gülümsemenden.
Ben seni hala bugün de çok seviyorum.
Yarýn da seveceðim.
Beni sevdiðin sürece deðil, beni sevmesen bile sevmeye devam edeceðim.
Yani demem o ki sana karþý olan sevdam karþýlýk beklemiyor.
Günlük deðil.
Seni ömrümce seveceðim,
Çünkü öyle iþlemiþsin ki içime sanki dünyaya gelmeden önce bu aþk için Allah’a söz vermiþ gibiyim.
Ýzninle sevgilim emanetimi sað salim götüreyim.
Ben senin bu sevdanla ölmeliyim...

Sosyal Medyada Paylaşın: