Beyaza Umutlarýmý tez kirletti diye kýrgýným Siyaha kar/anlýðýnda boðuldum diye kýrgýným Maviye ruhumdaki sýkýntýyý dindirmedi diye kýrgýným Yeþile deniz kýzýný hapsetti diye kýrgýným Kýrmýzýya sensizlik cehenneminde yaktý diye kýrgýným Sarýya güz gülleriyle beni hazana gömdü diye kýrgýným Bir tek kýrgýn olmadýðým renk var Oda kum kendi rengiyle saatindeki sessizlik zamaný Etme kýrmýzý,siyahý boðma har-ý mateminde Yalnýzlýða gülmez ay döker yüzünde yýldýzlarý Revan içinde ak yürekte usul usul ki asaletin onurlansýn Virajýnda kýrmýzýya çelme atýp maviye göz kýrptým Beyaza baþ eðip siyaha restin çektim Sarýyý yol edip mor’un kamburundan kurtuldum
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfankarabuluT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.