Gözlerinde nem Yanaklarýnda çiðdem Diþlerinde badem Göz açýp kapatýncaya kadar Nedir senden giden
Bir sen bir de gönül baðý Hayat nefes aldýðýn kadar mý var Isýtýp eritmek istersin buz daðýný Yüreðin ise her an yanar Gözyaþýn hep gül yaðý Merhemdir dertlerine Sormak gelmiyor elden Tatlý söz hiç yok mu dilden
Ne bahardan ne de kýþtan Gözlerin yine dalýyor Sevgisiz bakýþtan Hele bir taþýn arasýna Elini deðil baþýný koy Dünya güzeli bir kalbin var Ne mutlu ki bana Senin gibi bir arkadaþým var
Bilirim yorgunsun Bitkinsin bu aralar Ben yine de söyleyeyim Dinlenmek gerek Beklemek nereye kadar Çünkü ne kadar çok beklersin O kadar çok yýkýmlarýn olur Bir kitabý her kez okur Fakat anlayaný çok azdýr
Kendimi farklý görmedim Ne de farkýndalýk sundum Çevreme ben Ben gibi oldum daima Benim de eksiklerim vardýr Elbet bu hayatta Dört dörtlük yoktur Asla insan hatalarýyla Sýzlayan yerlerine Merheminde sen Kendinsin çaren de
Hayattan çok þey öðrendim Hiç bir þeye benim dememeyi Kendimi avutuyorum böylece Sevgiyi yudum gibi iþlemeyi Ben hayata gülüyorum Týpký onunda bana güldüðü gibi Bazen azgýn bir boða gibi oluyorum Bezen de sabýrlý Eðiliyorum önünde hayatýn Saygýda kusur etmemek için Kimi bu hayatý bir nefeste içer Bozuk para gibi Sýradan insan ezber geçer Mutsuz gibisin
Olsun be arkadaþým Ýnsaný hasta olduðunda Yine sevdiði arar
Behçet Bük 5.4.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.