ne zaman göz göze gelsek
o içten bakýþýn da erir bedenim
güler gözbebeklerinin içi her güldüðünde
çizerim hayalimde resmini
bana her gülümsediðinde
canlanýr beynimde profilin
çözülür içimdeki donmuþ sevdalar
aldýn aklýmý baþýmdan
hadi artýk duy feryadýmý
anla beni
hangi þarký giderir içimdeki hüzünleri
acemi bir saki gibi dizsem de þiþeleri
gözlerimden dökülen yaþ dindirmez özlemlerimi
týpký yalancý bahar gibisin
aldatmaya meyillisin sanki beni
yaðmur olup düþsen de üzerime
her damla da yakarsýn
için rahat olacaksa al bendeki seni
belki o zaman mutlu olursun
söyle sensiz nasýl yaþar bu yürek
vurdun kapýyý yüzüme giderken
günahlarým bedenimden düþsün sen diyerek
kaçýncý vedadýr bu kaçýncý gidiþin
her veda ediþinde acýr bedenim
ne seni ne de geçmiþimi silerim
mutluluða hasret yüreðim
demir parmaklýklar gibi kapanýr gözlerim
üzülürüm
her sitem ediþim bin ah olur sana
sen de hayallerimde kaybolursun
alýþtýrma beni ne olur yokluðuna
içimde sen olmayýnca yaþayamam ki ...
Refik
07.04.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.