Bir yudum sevgi ister çölden seslenen canan Bilmez mi ki aþkýmý, daðda boran gibiyim Her zaman da ben oldum, ey yâr adýný anan Aþkýmýzýn üstüne, doðan Nuran gibiyim
Mavi deniz demiþsin, bayýldým tasvirine Kabaran dalgalarým, etmesin yer virane Elbette caným kurban bana gönül verene Hafýzana kazýnmýþ, hoþ bir güran gibiyim
Meltemler esmiþ durmuþ, saçýnýn tellerinde Kýzýl gül tutuyordu, baktým da ellerinde Hasret yeli ben olmam, anka’nýn küllerinde Bir sarmaþýk misali, yâr’i saran gibiyim
Çivi çiviyi derler, ateþte, ateþi mi Þu nisan yaðmurlarý, gözlerimin yaþý mý Baþladý saðanaklar, sardý gönül kuþu mu Sularýn doldurduðu, susuz geran gibiyim
Aþkýn en güzelinde, her gecenin leyl’inde Sessizliði dinlerken, kemer olsam belinde Gülümsesem ben sana, en güzel hayalinde Cemaliyle ün salan, mutlu ceran gibiyim
Ruhuma damla, damla, iþliyorken bakýþýn Kekliði aratmýyor, koþuyorken sekiþin Bitiriyor beni yar, karanfilce kokuþun Dokunduðunu yakan, kor bir niran gibiyim
Lüzumsuz’um dedin ya, ey sevgili bu ne hâl Bahar gelmiþ doða þen, çiçekle eder hemhâl Yaþa bu güzelliði, korkuya yoktur mahâl Hemcinslerin içinde, þanslý miran gibiyim