Rüzgar aldý götürdü burardan yelini, Güneþ artýk batýdan, akþam doðmayý seçti, O güzelim deniz, nasýl da suyunu çekti; Son sahneydi galiba, bir rüya daha bitti.
Her yer kýrmýzý siyah ve benizler hepten mor, Çözümsüz bir bilmece, sefalet heceliyor, Alevler içinde yer, yanýp kavruluyor; Bir rüya daha bitti, gözlerim açýlýyor.
Bir gerçek bu rüya, bir gerçek,biliyorum, Bitse de gelecek, gitse de,hissediyorum, Rüyalarýn tersi mi çýkar, düzü mü? Bilmiyorum, Bir melodi çalýyor, eþlik edemiyorum.
Ölüyor; hayvanlar, bitkiler ve insanlar, Düþüyor dünyaya, gezegenler yýldýzlar, Doðuyor yeniden, en tuhaf yaratýklar; Tartýlýyor sonra da, o günahlar sevaplar…
Artýk karanlýklarýn içine gömülmekteyiz, Ýnsan hali bir muamma, bilinmeyen bir giz, Çobansýz kalmýþ sürü, çoban ölmüþ ve deniz; Deniz mücadelesiz, çoktan çekilmeyi seçmiþ…
Bu rüya bir gerçek olacak olsa da, Bu rüya bir gizden, gizli bir muamma, Bu rüyada o kadar metanetsiz ki dünya; Dünya, kaldýramayacak bir rüyayý daha… Sosyal Medyada Paylaşın:
Kübrayıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.