Ömrümü harcayýp sona gelmiþim
Piþmanlýða bile zaman kalmadý
Sanmayýn dünya da her gün gülmüþüm
Gönlümden hüzünler eksik olmadý
Bir zalime kanýp gönlümü verdim
Sevildim sanýrken ihanet gördüm
Kalbimi vuslatsýz aþklarla yordum
Bu nasýl kaderdir aklým almadý
Yüreði çarmýha gerip dildiler
Baþým dara düþtü çabuk sildiler
Uzaktan bakanlar mesut bildiler
Mutluluk kapýmý bir gün çalmadý
Hüzünler üstüme geldi dörtnala
Karalar mihmaným dönmedi ala
Hayat denen yolda girdik kol kola
Yapýþtý yakama, bir an salmadý
Dur durak demeden, yaðdýrdý cefa
Ýçten bir oh çekip sürmedim sefa
Bitmedi çektiðim kalkmadý rafa
Aksilik peþimde, hiçte yýlmadý
Direndim yaþamýn hep yokuþuna
Umut teðet geçti çabam boþuna
Özverim gitmedi, Hakk’ýn hoþuna
Huzur çeþmesinde tasým dolmadý
Cansýla
Þiirime ses olan sevgili arkadaþým (SEVDALÝNKO) ya Sevgilerimle
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.