Keþmekeþ geçmiþ bir ömürde..
Acýlar yol alýrken umutlara
Gelgitler aheste med cezir sabýrsýz
Enine boyuna çýplak düþünceler
Ölüm günah ýstýrap ve umut
Tiksintiyle baþkaldýran iblislerin
Gaflete düþen insan edasý gibi
Üzgünüm Hayat
Dermansýz bedenim koþarken yaþamýn peþinde
Bir damladan fýrtýnalar yarattýn
Bin parçaya böldün kuþ bakýþý hislerimi
Sýkýlan diþlerimin þahitliðinde
Peþ peþe inen yumruklarla
Onca masa parçalattýn
Cevapsýz suallerle baþ baþasýn
Hiç sevdirmedin bana kendini
Sayýsýz günü aðartýn doðmayan þafaklarýmda
Gönül gözüne açmadýn bendini
Ramak kaldý sen de terk edileceksin
O an yakýndýr
Maðrur restimi göreceksin
Beni burada görmüþlüðün
Sadece kýsa bir moladan ibaret
Yavaþ yavaþ gidiyorum iþte
Son cemre de ha düþtü düþecek
Ayazlardayým
Ey dünüm bugünüm
Ezelim ebedim
Ve
Ey bileðine bin ilmik attýðým sabýr
Un ufak olacaksýn
Gömecem külünü yerin yedi kat dibine
Çatlamaya az kaldýn
Ýsyanýmýn eli kulaðýnda
cansýla
Þiirime ses olan sevgili arkadaþým ( NÝLGÜN PAKSOY ) sevgilerimle
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.